کد مطلب:56 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:477
احکام روزه مسافر
(مـسـالـه 1723) مـسافری كه باید نمازهای چهار ركعتی را در سفر دو ركعت بخواند,نباید روزه بـگـیـرد, و مـسافری كه نمازش را تمام می خواند - مثل كسی كه شغلش مسافرت , یا سفر او سفر معصیت است - باید در سفر روزه بگیرد.
(مساله 1724) مسافرت در ماه رمضان اشكال ندارد.
ولی اگر برای فرار از روزه باشد مكروه است .
(مساله 1725) اگر غیر روزه رمضان روزه معین دیگری بر انسان واجب باشد مثلانذر كرده باشد روز معینی را روزه بگیرد, بنا بر احتیاط مستحب تا ناچار نشود, در آن روز مسافرت نكند و اگر در سفر باشد چنانچه ممكن است بنابر احتیاط مستحب قصد كند كه ده روز در جایی بماند و آن روز را روزه بگیرد.
(مـسـاله 1726) اگر نذر كند روزه بگیرد وروز آن را معین نكند, نمی تواند آن را درسفر بجا آورد ولـی چنانچه نذر كند كه روز معینی را در سفر روزه بگیرد, باید آن را درسفر بجا آورد.
و نیز اگر نـذر كـنـد روز مـعینی را چه مسافر باشد یا نباشد, روزه بگیرد,باید آن روز را اگرچه مسافر باشد روزه بگیرد.
(مساله 1727) مسافر می تواند برای خواستن حاجت سه روز در مدینه طیبه روزه مستحبی بگیرد.
(مـساله 1728) كسی كه نمی داند روزه مسافر باطل است , اگر در سفر روزه بگیرد ودر بین روز مساله را بفهمد, روزه اش باطل می شود و اگر تا مغرب نفهمد, روزه اش صحیح است .
(مـساله 1729) اگر فراموش كند كه مسافر است , یا فراموش كند كه روزه مسافرباطل می باشد و در سفر روزه بگیرد, روزه اش باطل است .
(مساله 1730) اگر روزه دار بعد از ظهر مسافرت نماید باید روزه خود را تمام كند ودر صورتی كه شـب نـیت سفر كرده باشد احتیاط مستحب آن است كه قضای آن رابجا آورد.
و اگر پیش از ظهر مسافرت كند, وقتی به حد ترخص برسد, یعنی بجایی برسد كه دیوار شهر را نبیند وصدای اذان آن را نـشنود باید نیت روزه نداشته باشد واگر از شب , قصد سفر نكرده باشد, احتیاط مستحب اتمام روزه و قـضـای آن اسـت .
واگـر قـبل از ظهر به وطن برگردد ومفطر بجا نیاورده باشد, به حد ترخص كه رسید,باید نیت روزه نماید وروزه اش صحیح است .
(مـسـاله 1731) اگر مسافر پیش از ظهر به وطنش برسد, یا بجایی برسد كه می خواهد ده روز در آنـجـا بـماند, چنانچه كاری كه روزه را باطل می كند انجام نداده باید آن روز را روزه بگیرد و اگر انجام داده نمی تواند آن روز را روزه بگیرد.
(مـسـالـه 1732) اگر مسافر بعد از ظهر به وطنش برسد, یا بجایی برسد كه می خواهد ده روز در آنجا بماند, نباید آنروز را روزه بگیرد.
(مـساله 1733) مسافر وكسی كه از روزه گرفتن عذر دارد, مكروه است در روز ماه رمضان جماع نماید و در خوردن وآشامیدن كاملا خود را سیر كند.
كسانی كه روزه بر آنان واجب نیست (مـسـالـه 1734) كـسی كه بواسطه پیری نمی تواند روزه بگیرد یا برای او مشقت دارد, روزه بر او واجـب نیست ولی در صورت دوم باید برای هر روز یك مد گندم یاجو و مانند اینها به فقیر بدهد بلكه در صورت اول نیز بنابر احتیاط لازم , یك مدطعام بدهد.
(مـسـالـه 1735) كـسی كه بواسطه پیری روزه نگرفته , اگر بعد از ماه رمضان بتواندروزه بگیرد, قضای روزه هایی را كه نگرفته , بنا بر احتیاط مستحب بجا آورد.
(مـساله 1736) اگر انسان مرضی دارد كه زیاد تشنه می شود و نمی تواند تشنگی راتحمل كند, یا بـرای او مـشقت دارد, روزه بر او واجب نیست .
ولی در صورت دوم وبلكه در صورت اول هم بنا بر احتیاط لازم باید برای هر روز یك مد گندم یا جو ومانند اینها به فقیر بدهد.
و احتیاط مستحب آن است كه بیشتر از مقداری كه ناچاراست آب نیاشامد, وچنانچه بعد بتواند روزه بگیرد روزه هایی را كه نگرفته قضانماید.
(مـساله 1737) زنی كه زاییدن او نزدیك است وروزه برای حملش یا برای خودش ضرر دارد روزه بر او واجب نیست و در صورت اول باید برای هر روز بنا بر احتیاطلازم یك مد طعام به فقیر بدهد.
ولـی اگـر روزه بـرای خـودش ضـرر داردرعـایـت ایـن احتیاط لازم نیست اگر چه بهتر است و روزه هایی را كه نگرفته باید قضا نماید .
(مساله 1738) زنی كه بچه شیر می دهد و شیر او كم است چه مادر بچه , یا دایه اوباشد, یا بی اجرت شـیر دهد, اگر روزه برای بچه یا برای خودش ضرر دارد روزه بر اوواجب نیست .
و در صورت اول بـایـد برای هر روز یك مد طعام به فقیر بدهد و در هردو صورت روزه هایی را كه نگرفته باید قضا نـماید, ولی اگر كسی پیدا شود كه بی اجرت بچه را شیر دهد, یا برای شیردادن بچه از پدر یا مادر بـچـه یـا از كـس دیگری كه اجرت او را بدهد اجرت بگیرد, احتیاط واجب آن است كه بچه را به او بدهد وروزه بگیرد.
راه ثابت شدن اول ماه (مساله 1739) اول ماه به پنج چیز ثابت می شود: اول - آن كه خود انسان ماه را ببیند.
دوم - آن كـه عـده ای كـه از گـفـته آنان یقین یا اطمینان پیدا می شود, بگویند ماه رادیده ایم , و همچنین است هر چیزی كه بواسطه آن یقین پیدا شود.
سوم - آن كه دو مرد عادل بگویند كه در شب ماه را دیده ایم به شرط این كه صفت ماه را بر خلاف یـكـدیـگر نگویند و قول آنها قابل تصدیق باشد, پس اگر برخلاف هم صفت ماه را بگویند یا هوا ابر باشد و یا اگر آسمان صاف باشد هیچ كس غیر از دونفر نبیند كفایت نمی كند.
چـهـارم - آن كـه سـی روز از اول ماه شعبان بگذرد كه بواسطه آن , اول ماه رمضان ثابت می شود, وسی روز از اول رمضان بگذرد كه بواسطه آن , اول ماه شوال ثابت می شود.
پنجم - آن كه حاكم شرع حكم كند كه اول ماه است .
(مساله 1740) اگر حاكم شرع حكم كند كه اول ماه است , كسی هم كه تقلید او رانمی كند, باید به حكم او عمل نماید.
ولی كسی كه می داند حاكم شرع اشتباه كرده نمی تواند به حكم او عمل نماید.
(مساله 1741) اول ماه با پیشگویی منجمین ثابت نمی شود ولی اگر انسان از گفته آنان یقین پیدا كند, باید به آن عمل نماید.
(مساله 1742) بلند بودن ماه یا دیر غروب كردن آن , دلیل نمی شود كه شب پیش شب اول ماه بوده است .
(مـسـالـه 1743) اگـر اول مـاه رمضان برای كسی ثابت نشود وروزه نگیرد, چنانچه دومرد عادل بگویند: شب پیش , ماه را دیده ایم , باید روزه آن روز را قضا نماید .
(مساله 1744) بعید نیست كفایت رویت ماه در هر محلی برای سایر نقاط.
(مساله 1745) اول ماه به (تلگرام ) ثابت نمی شود, مگر این كه انسان بداند كه اگر(تلگرام ) از روی حكم حاكم شرع یا شهادت دو مرد عادل بوده است .
(مساله 1746) روزی را كه انسان نمی داند آخر رمضان است یا اول شوال , بایدروزه بگیرد ولی اگر پیش از مغرب بفهمد كه اول شوال است باید افطار كند.
(مساله 1747) اگر زندانی نتواند به ماه رمضان یقین كند, باید به گمان عمل نماید.
و اگر آن هم مـمكن نباشد, هر ماهی را كه روزه بگیرد صحیح است ولی باید بعد ازگذشتن یازده ماه از ماهی كه روزه گرفته , دوباره یك ماه روزه بگیرد.
روزه های حرام و مكروه (مـسـالـه 1748) روزه گـرفـتـن در روز عـید فطر و قربان , حرام است .
و نیز روزی را كه انسان نمی داند آخر شعبان است , یا اول رمضان , اگر به نیت اول رمضان روزه بگیردحرام می باشد.
(مساله 1749) اگر بواسطه گرفتن روزه مستحبی حق شوهر از بین برود, روزه بر زن حرام است .
و احـتـیـاط مـسـتحب آن است كه اگر حق شوهر هم از بین نرود, بدون اجازه او روزه مستحبی نگیرد.
(مـسـاله 1750) روزه مستحبی اولاد اگر باعث اذیت پدر یا مادر شود با نهی آنان حرام است , بلكه اگـر از آن نـهی نكنند ولی سبب اذیت آنان شود, یا جد نهی نماید وروزه سبب اذیت او شود بنابر احتیاط واجب جایز نیست .
(مـسـاله 1751) اگر پسر بدون اجازه پدر, روزه مستحبی بگیرد, و در بین روز پدر,او را نهی كند اگر در مخالفت نهی اذیت می شود, باید افطار نماید.
(مساله 1752) كسی كه می داند روزه برای او ضرر ندارد, اگر چه دكتر بگوید ضرردارد, باید روزه بـگیرد وكسی كه یقین یا گمان دارد كه روزه برایش ضرر دارد, اگر چه دكتر بگوید ضرر ندارد, باید روزه نگیرد و اگر روزه بگیرد صحیح نیست .
(مـساله 1753) اگر انسان احتمال بدهد كه روزه برایش ضرر دارد, و از آن احتمال ,ترس برای او پـیـدا شـود چنانچه احتمال او در نظر مردم بجا باشد, نباید روزه بگیرد واگر روزه بگیرد صحیح نیست .
(مساله 1754) كسی كه عقیده اش این است كه روزه برای او ضرر ندارد, اگر روزه بگیرد و بعد از مغرب بفهمد روزه برای او ضرر داشته , بنابر احتیاط واجب بایدقضای آن را بجا آورد.
(مـسـاله 1755) غیر از روزه هایی كه گفته شد, روزه های حرام دیگری هم هست كه در كتابهای مفصل گفته شده است .
(مـساله 1756) روزه روز عاشورا و روزی كه انسان شك دارد روزه عرفه است یاعید قربان مكروه است .
روزه های مستحب (مـسـالـه 1757) روزه تمام روزهای سال , غیر از روزه های حرام و مكروه كه گفته شد, مستحب است و برای بعضی از روزها بیشترسفارش شده است كه از آن جمله است : 1 - پـنـجـشـنبه اول و پنجشنبه آخر هر ماه و چهارشنبه اولی كه بعد از روز دهم ماه است .
و اگر كسی اینها را بجا نیاورد, مستحب است قضا نماید و چنانچه اصلانتواند روزه بگیرد, مستحب است برای هر روز یك مد طعام یا 6/12 نخود نقره به فقیر بدهد.
2 - سیزدهم وچهاردهم وپانزدهم هر ماه .
3 - تمام ماه رجب وشعبان وبعضی از این دو ماه اگر چه یك روز باشد.
4 - روز عـید نوروز, و چهارم تا نهم شوال , روز بیست و پنجم , و بیست و نهم ذی قعده , روز اول تا روز نـهـم ذی حجه (روز عرفه ), ولی اگر بواسطه ضعف روزه نتوانددعاهای روز عرفه را بخواند, روزه آنروز مكروه است , عید سعید غدیر (18 ذی حجه ) روز مباهله (24 ذی حجه ) روز اول وسوم وهفتم محرم , میلاد مسعود پیغمبراكرم (ص ) (17 ربیع الاول ), پانزدهم جمادی الاولی , روز مبعث حـضـرت رسـول اكـرم (ص ) (27 رجب ), و اگر كسی روزه مستحبی بگیرد واجب نیست آن را به آخربرساند, بلكه اگر برادر مومنش او را به غذا دعوت كند, مستحب است دعوت او راقبول كند, و در بین روز افطار نماید.
مواردی كه مستحب است انسان از كارهایی كه روزه را باطل می كندخودداری نماید (مساله 1758) برای شش نفر مستحب است در ماه رمضان اگر چه روزه نیستند ازكاری كه روزه را باطل می كند خودداری نمایند: اول - مـسـافـری كـه در سـفـر كاری كه روزه را باطل می كند انجام داده باشد و پیش ازظهر به وطنش یا به جایی كه می خواهد ده روز در آنجا بماند برسد.
دوم - مسافری كه بعد از ظهر به وطن خود یا به جایی كه می خواهد ده روز در آنجابماند برسد.
سوم - مریضی كه پیش از ظهر خوب شود وكاری كه روزه را باطل می كند, انجام داده باشد.
چهارم - مریضی كه بعد از ظهر خوب شود.
پنجم - زنی كه در بین روز از خون حیض یا نفاس پاك شود.
شـشم - كافری كه بعد از ظهر مسلمان شود یا پیش از ظهر مسلمان شود و پیش ازمسلمان شدن مفطر بجا آورده باشد.
(مـسـاله 1759) مستحب است روزه دار نماز مغرب و عشا را پیش از افطار كردن بخواند ولی اگر كـسـی منتظر او است یا میل زیادی به غذا دارد كه نمی تواند با حضورقلب نماز بخواند, بهتر است اول افطار كند, ولی بقدری كه ممكن است نماز را دروقت فضیلت آن بجا آورد.
(مساله 1724) مسافرت در ماه رمضان اشكال ندارد.
ولی اگر برای فرار از روزه باشد مكروه است .
(مساله 1725) اگر غیر روزه رمضان روزه معین دیگری بر انسان واجب باشد مثلانذر كرده باشد روز معینی را روزه بگیرد, بنا بر احتیاط مستحب تا ناچار نشود, در آن روز مسافرت نكند و اگر در سفر باشد چنانچه ممكن است بنابر احتیاط مستحب قصد كند كه ده روز در جایی بماند و آن روز را روزه بگیرد.
(مـسـاله 1726) اگر نذر كند روزه بگیرد وروز آن را معین نكند, نمی تواند آن را درسفر بجا آورد ولـی چنانچه نذر كند كه روز معینی را در سفر روزه بگیرد, باید آن را درسفر بجا آورد.
و نیز اگر نـذر كـنـد روز مـعینی را چه مسافر باشد یا نباشد, روزه بگیرد,باید آن روز را اگرچه مسافر باشد روزه بگیرد.
(مساله 1727) مسافر می تواند برای خواستن حاجت سه روز در مدینه طیبه روزه مستحبی بگیرد.
(مـساله 1728) كسی كه نمی داند روزه مسافر باطل است , اگر در سفر روزه بگیرد ودر بین روز مساله را بفهمد, روزه اش باطل می شود و اگر تا مغرب نفهمد, روزه اش صحیح است .
(مـساله 1729) اگر فراموش كند كه مسافر است , یا فراموش كند كه روزه مسافرباطل می باشد و در سفر روزه بگیرد, روزه اش باطل است .
(مساله 1730) اگر روزه دار بعد از ظهر مسافرت نماید باید روزه خود را تمام كند ودر صورتی كه شـب نـیت سفر كرده باشد احتیاط مستحب آن است كه قضای آن رابجا آورد.
و اگر پیش از ظهر مسافرت كند, وقتی به حد ترخص برسد, یعنی بجایی برسد كه دیوار شهر را نبیند وصدای اذان آن را نـشنود باید نیت روزه نداشته باشد واگر از شب , قصد سفر نكرده باشد, احتیاط مستحب اتمام روزه و قـضـای آن اسـت .
واگـر قـبل از ظهر به وطن برگردد ومفطر بجا نیاورده باشد, به حد ترخص كه رسید,باید نیت روزه نماید وروزه اش صحیح است .
(مـسـاله 1731) اگر مسافر پیش از ظهر به وطنش برسد, یا بجایی برسد كه می خواهد ده روز در آنـجـا بـماند, چنانچه كاری كه روزه را باطل می كند انجام نداده باید آن روز را روزه بگیرد و اگر انجام داده نمی تواند آن روز را روزه بگیرد.
(مـسـالـه 1732) اگر مسافر بعد از ظهر به وطنش برسد, یا بجایی برسد كه می خواهد ده روز در آنجا بماند, نباید آنروز را روزه بگیرد.
(مـساله 1733) مسافر وكسی كه از روزه گرفتن عذر دارد, مكروه است در روز ماه رمضان جماع نماید و در خوردن وآشامیدن كاملا خود را سیر كند.
كسانی كه روزه بر آنان واجب نیست (مـسـالـه 1734) كـسی كه بواسطه پیری نمی تواند روزه بگیرد یا برای او مشقت دارد, روزه بر او واجـب نیست ولی در صورت دوم باید برای هر روز یك مد گندم یاجو و مانند اینها به فقیر بدهد بلكه در صورت اول نیز بنابر احتیاط لازم , یك مدطعام بدهد.
(مـسـالـه 1735) كـسی كه بواسطه پیری روزه نگرفته , اگر بعد از ماه رمضان بتواندروزه بگیرد, قضای روزه هایی را كه نگرفته , بنا بر احتیاط مستحب بجا آورد.
(مـساله 1736) اگر انسان مرضی دارد كه زیاد تشنه می شود و نمی تواند تشنگی راتحمل كند, یا بـرای او مـشقت دارد, روزه بر او واجب نیست .
ولی در صورت دوم وبلكه در صورت اول هم بنا بر احتیاط لازم باید برای هر روز یك مد گندم یا جو ومانند اینها به فقیر بدهد.
و احتیاط مستحب آن است كه بیشتر از مقداری كه ناچاراست آب نیاشامد, وچنانچه بعد بتواند روزه بگیرد روزه هایی را كه نگرفته قضانماید.
(مـساله 1737) زنی كه زاییدن او نزدیك است وروزه برای حملش یا برای خودش ضرر دارد روزه بر او واجب نیست و در صورت اول باید برای هر روز بنا بر احتیاطلازم یك مد طعام به فقیر بدهد.
ولـی اگـر روزه بـرای خـودش ضـرر داردرعـایـت ایـن احتیاط لازم نیست اگر چه بهتر است و روزه هایی را كه نگرفته باید قضا نماید .
(مساله 1738) زنی كه بچه شیر می دهد و شیر او كم است چه مادر بچه , یا دایه اوباشد, یا بی اجرت شـیر دهد, اگر روزه برای بچه یا برای خودش ضرر دارد روزه بر اوواجب نیست .
و در صورت اول بـایـد برای هر روز یك مد طعام به فقیر بدهد و در هردو صورت روزه هایی را كه نگرفته باید قضا نـماید, ولی اگر كسی پیدا شود كه بی اجرت بچه را شیر دهد, یا برای شیردادن بچه از پدر یا مادر بـچـه یـا از كـس دیگری كه اجرت او را بدهد اجرت بگیرد, احتیاط واجب آن است كه بچه را به او بدهد وروزه بگیرد.
راه ثابت شدن اول ماه (مساله 1739) اول ماه به پنج چیز ثابت می شود: اول - آن كه خود انسان ماه را ببیند.
دوم - آن كـه عـده ای كـه از گـفـته آنان یقین یا اطمینان پیدا می شود, بگویند ماه رادیده ایم , و همچنین است هر چیزی كه بواسطه آن یقین پیدا شود.
سوم - آن كه دو مرد عادل بگویند كه در شب ماه را دیده ایم به شرط این كه صفت ماه را بر خلاف یـكـدیـگر نگویند و قول آنها قابل تصدیق باشد, پس اگر برخلاف هم صفت ماه را بگویند یا هوا ابر باشد و یا اگر آسمان صاف باشد هیچ كس غیر از دونفر نبیند كفایت نمی كند.
چـهـارم - آن كـه سـی روز از اول ماه شعبان بگذرد كه بواسطه آن , اول ماه رمضان ثابت می شود, وسی روز از اول رمضان بگذرد كه بواسطه آن , اول ماه شوال ثابت می شود.
پنجم - آن كه حاكم شرع حكم كند كه اول ماه است .
(مساله 1740) اگر حاكم شرع حكم كند كه اول ماه است , كسی هم كه تقلید او رانمی كند, باید به حكم او عمل نماید.
ولی كسی كه می داند حاكم شرع اشتباه كرده نمی تواند به حكم او عمل نماید.
(مساله 1741) اول ماه با پیشگویی منجمین ثابت نمی شود ولی اگر انسان از گفته آنان یقین پیدا كند, باید به آن عمل نماید.
(مساله 1742) بلند بودن ماه یا دیر غروب كردن آن , دلیل نمی شود كه شب پیش شب اول ماه بوده است .
(مـسـالـه 1743) اگـر اول مـاه رمضان برای كسی ثابت نشود وروزه نگیرد, چنانچه دومرد عادل بگویند: شب پیش , ماه را دیده ایم , باید روزه آن روز را قضا نماید .
(مساله 1744) بعید نیست كفایت رویت ماه در هر محلی برای سایر نقاط.
(مساله 1745) اول ماه به (تلگرام ) ثابت نمی شود, مگر این كه انسان بداند كه اگر(تلگرام ) از روی حكم حاكم شرع یا شهادت دو مرد عادل بوده است .
(مساله 1746) روزی را كه انسان نمی داند آخر رمضان است یا اول شوال , بایدروزه بگیرد ولی اگر پیش از مغرب بفهمد كه اول شوال است باید افطار كند.
(مساله 1747) اگر زندانی نتواند به ماه رمضان یقین كند, باید به گمان عمل نماید.
و اگر آن هم مـمكن نباشد, هر ماهی را كه روزه بگیرد صحیح است ولی باید بعد ازگذشتن یازده ماه از ماهی كه روزه گرفته , دوباره یك ماه روزه بگیرد.
روزه های حرام و مكروه (مـسـالـه 1748) روزه گـرفـتـن در روز عـید فطر و قربان , حرام است .
و نیز روزی را كه انسان نمی داند آخر شعبان است , یا اول رمضان , اگر به نیت اول رمضان روزه بگیردحرام می باشد.
(مساله 1749) اگر بواسطه گرفتن روزه مستحبی حق شوهر از بین برود, روزه بر زن حرام است .
و احـتـیـاط مـسـتحب آن است كه اگر حق شوهر هم از بین نرود, بدون اجازه او روزه مستحبی نگیرد.
(مـسـاله 1750) روزه مستحبی اولاد اگر باعث اذیت پدر یا مادر شود با نهی آنان حرام است , بلكه اگـر از آن نـهی نكنند ولی سبب اذیت آنان شود, یا جد نهی نماید وروزه سبب اذیت او شود بنابر احتیاط واجب جایز نیست .
(مـسـاله 1751) اگر پسر بدون اجازه پدر, روزه مستحبی بگیرد, و در بین روز پدر,او را نهی كند اگر در مخالفت نهی اذیت می شود, باید افطار نماید.
(مساله 1752) كسی كه می داند روزه برای او ضرر ندارد, اگر چه دكتر بگوید ضرردارد, باید روزه بـگیرد وكسی كه یقین یا گمان دارد كه روزه برایش ضرر دارد, اگر چه دكتر بگوید ضرر ندارد, باید روزه نگیرد و اگر روزه بگیرد صحیح نیست .
(مـساله 1753) اگر انسان احتمال بدهد كه روزه برایش ضرر دارد, و از آن احتمال ,ترس برای او پـیـدا شـود چنانچه احتمال او در نظر مردم بجا باشد, نباید روزه بگیرد واگر روزه بگیرد صحیح نیست .
(مساله 1754) كسی كه عقیده اش این است كه روزه برای او ضرر ندارد, اگر روزه بگیرد و بعد از مغرب بفهمد روزه برای او ضرر داشته , بنابر احتیاط واجب بایدقضای آن را بجا آورد.
(مـسـاله 1755) غیر از روزه هایی كه گفته شد, روزه های حرام دیگری هم هست كه در كتابهای مفصل گفته شده است .
(مـساله 1756) روزه روز عاشورا و روزی كه انسان شك دارد روزه عرفه است یاعید قربان مكروه است .
روزه های مستحب (مـسـالـه 1757) روزه تمام روزهای سال , غیر از روزه های حرام و مكروه كه گفته شد, مستحب است و برای بعضی از روزها بیشترسفارش شده است كه از آن جمله است : 1 - پـنـجـشـنبه اول و پنجشنبه آخر هر ماه و چهارشنبه اولی كه بعد از روز دهم ماه است .
و اگر كسی اینها را بجا نیاورد, مستحب است قضا نماید و چنانچه اصلانتواند روزه بگیرد, مستحب است برای هر روز یك مد طعام یا 6/12 نخود نقره به فقیر بدهد.
2 - سیزدهم وچهاردهم وپانزدهم هر ماه .
3 - تمام ماه رجب وشعبان وبعضی از این دو ماه اگر چه یك روز باشد.
4 - روز عـید نوروز, و چهارم تا نهم شوال , روز بیست و پنجم , و بیست و نهم ذی قعده , روز اول تا روز نـهـم ذی حجه (روز عرفه ), ولی اگر بواسطه ضعف روزه نتوانددعاهای روز عرفه را بخواند, روزه آنروز مكروه است , عید سعید غدیر (18 ذی حجه ) روز مباهله (24 ذی حجه ) روز اول وسوم وهفتم محرم , میلاد مسعود پیغمبراكرم (ص ) (17 ربیع الاول ), پانزدهم جمادی الاولی , روز مبعث حـضـرت رسـول اكـرم (ص ) (27 رجب ), و اگر كسی روزه مستحبی بگیرد واجب نیست آن را به آخربرساند, بلكه اگر برادر مومنش او را به غذا دعوت كند, مستحب است دعوت او راقبول كند, و در بین روز افطار نماید.
مواردی كه مستحب است انسان از كارهایی كه روزه را باطل می كندخودداری نماید (مساله 1758) برای شش نفر مستحب است در ماه رمضان اگر چه روزه نیستند ازكاری كه روزه را باطل می كند خودداری نمایند: اول - مـسـافـری كـه در سـفـر كاری كه روزه را باطل می كند انجام داده باشد و پیش ازظهر به وطنش یا به جایی كه می خواهد ده روز در آنجا بماند برسد.
دوم - مسافری كه بعد از ظهر به وطن خود یا به جایی كه می خواهد ده روز در آنجابماند برسد.
سوم - مریضی كه پیش از ظهر خوب شود وكاری كه روزه را باطل می كند, انجام داده باشد.
چهارم - مریضی كه بعد از ظهر خوب شود.
پنجم - زنی كه در بین روز از خون حیض یا نفاس پاك شود.
شـشم - كافری كه بعد از ظهر مسلمان شود یا پیش از ظهر مسلمان شود و پیش ازمسلمان شدن مفطر بجا آورده باشد.
(مـسـاله 1759) مستحب است روزه دار نماز مغرب و عشا را پیش از افطار كردن بخواند ولی اگر كـسـی منتظر او است یا میل زیادی به غذا دارد كه نمی تواند با حضورقلب نماز بخواند, بهتر است اول افطار كند, ولی بقدری كه ممكن است نماز را دروقت فضیلت آن بجا آورد.